132. Bu gün günorta 28 may tərəfdə yolu keçmək istəyəndə,ağzında dişi olmayan bir yaşlı qadın sözün əsl mənasında başladı özünü parçalamağa bizi işarə eləyib,mən də öz-özümə düşünürəm ki, maşın yolunda nəyimiz isə düşüb,ya da yolu düz keçməmişik filan,nə əlaqə isə.Sonra gördüm yox ey,dərdi bizlədir,gah özünü atır yerə,gah durur,yaylığını dartır,çığırtısı o qədər bərkdən idi ki,bizə baxmayan maşın sürücüsü yoxuydu,hamı konkret zillənmişdi ki,nə şüvəndir,tip də Vanqanın arıq versiyası qısacası,gecə görsəm sanisəsində köçərəm dünyadan,nə isə,yanımdakı qızın gördüm ağıllı başlı rəngi qaçdı,qolundan tutub düşdüm yola,arxadan düz 3 dəfə elə bir tüpürcək səsi gəldi ki,göydən başımıza su töksələr elə eşitmərik,arxamızca hələ də qışqırıb tüpürürdü,gəlmək istədi gördü biz çox cəldik,əl çəkdi.Nə yalan deyim axırıncı defə belə qorxduğum yadıma gəlmir. Psixiatriya klinikasından çıx,yolda da hazır praktika keç. Əla bir gün idi.